Voor het leven

Een pracht van een voorstelling gezien van DE TIJD. Waarom vind ik die altijd goed. Dit was gewoon puur eerlijk theater. Zonder franjes. De acteur staat centraal. Met een minimum aan middelen wordt een hele roman verteld. Meer van dit.

Een druppel

De laatste weken viel het mij al op de Brussel taxi’s behoorlijk snel door Brussel rijden. Negeren volle witte lijnen, stopplaten en waarom niet ook niet, de stoplichten. Rood of groen die rijden gewoon door. En van snelheid zal ik maar zwijgen. Nu kom ik woensdag na een vermoeide dag, ’t was première van Het Klapsalon, naar huis. Zo rond 23u rijd ik door de Wetstraat en ter hoogte van het parlement is het een beetje moeilijk door dienstwagens, en dus ook een beetje moeilijk omdat het net voor de verkeerslichten is. Goed het is een beetje eens soep en kom ik daar toch wel een wel erg agressieve taxichauffeur tegen. Zo eentje van ik stop en ik klop erop. Ik denk, beginnen die nu ook al het varken uit te hangen. Taxi Verts. Dat heb ik meteen genoteerd. Wagen 106. En jawel ze hadden niet op mij gerekend ik noteer alles voilà de nummerplaat van dit varken > TXC 052. Dus iedereen is gewaarschuwd. O ja, ge kent mij voor dit voorval was TAXI VERTS niet bereikbaar. Zonde dat zo een paar cowboys een slecht daglicht werpen op alle taxi’s en het aantal varkens neemt toe. Volgende keer stap ik naar de politie (ja dat kan, ik heb mij geïnformeerd).
Nog een Gouden tip voor TAXI VERTS ooit gedacht aan een cursus klantvriendelijkheid voor de chauffeurs.

To be, enkele reis

Wat een weekend. Maar eindelijk is onze To Be, een bewerking van Hamlet in samenwerking met jeugdharmonie Panta Rei in première gegaan in de Stadschouwburg van Leuven.
En jawel, de gasten hebben het er zeer goed van afgebracht. Elke keer zien we ze groeien. Als dat zo doorgaat wordt dat zeker een fantastische groep.
En hoe vermoeiend het weekend ook moge geweest zijn, hoe hard we hebben mogen werken, het resultaat is altijd een ongelofelijk mooi beloning van al die inzet.
En dan daarna nog snel gaan repeteren voor “De wereld, enkele reis”. Dat is première spelen woensdag. Maar ook dat lijkt helemaal in orde te komen.
En dan komt er wat rust. Hoewel, waarschijnlijk wordt het dan nadenken over wat volgend seizoen zal komen.

Boris en de vrouwenbond

Vandaag ben ik naar De Munt geweest. Ik had een kaartje voor Boris Godoenov van Moesorgski. Zeker een zeer mooi opera.
Ik moet zeggen dat ik niet echt onder de indruk was. Misschien had het te maken met de plaatsen die ik had. Derde balkon. Dat valt best mee en is nog betaalbaar. Alleen zat er aan de ene kant een snurkende Chinees. Voor mij de vrouwenbond die meer interesse hadden in de gratis snoepjes die ze in Delhaize hadden gekregen dan in de opera, ze waren zelfs voor het applaus als weg. En dan had ik nog een francofoon koppeltje pseudo intellectuelen die het nodig achten de opera te analyseren, naar beeld en klank. Genoeg om mij van het ware gebeuren af te leiden.
Maar ik moet toegeven, regie decor en kostuums vielen echt wel tegen. Ook muzikaal had ik hogere verwachtingen. De enige die me echt heeft weten boeien was de monnik Pimen gezongen door Anatoli Kotscherga.
En het meest was ik gefascineerd door de engel. Opera blijft toch boeiend.